مقایسه دو برنامه تمرین مقاومتی زمان بندی خطّی معکوس و موجی روزانه با شدّت و حجم برابر بر استقامت افراد غیر ورزشکار

چکیده  هدف تحقیق حاضر مقایسه اثرات دو برنامه تمرین زمان بندی شده مقاومتی خطّی معکوس و موجی روزانه با شدّت و حجم برابر بر شاخص های استقامت بود. بدین منظور 30 نفر از مردان غیر ورزشکار (با میانگین سنّی 4/3 ± 38/25 سال، قد 4/6 ± 23/176 سانتی متر، شاخص توده بدن 19/2 ± 24 (کیلو گرم بر مترمربع) و حدِّ اکثر اکسیژن مصرفی 3/4 ± 38 (میلی لیتر به ازاء هر کیلوگرم از وزن بدن در دقیقه) به صورت داوطلبانه انتخاب گردیدند و به طور تصادفی به دو گروه تمرین مقاومتی زمان بندی خطّی معکوس و موجی روزانه تقسیم شدند. برنامه زمان بندی خطّی معکوس و موجی روزانه شامل انجام 12 هفته تمرین مقاومتی و 3 جلسه در هفته بود. تحلیل داده ها، نشان داد که تمرینات خطّی معکوس و موجی روزانه، باعث بهبود معنادار ترکیب بدن، حدِّ اکثر اکسیژن مصرفی، استقامت عضلانی بالا تنه و پایین تنه و ضربان قلب بازیافت و استراحتی می شود (001/0p≤). بین دو برنامه تمرینات مقاومتی زمان بندی خطّی معکوس و موجی روزانه از لحاظ تأثیرگذاری بر متغیّرهای تحقیق، تفاوت معنی داری مشاهده نشد. فقط در خصوص استقامت عضلات پایین تنه تمرینات موجی روزانه، باعث افزایش بیشتر استقامت پایین تنه شد (005/0p≤). در مجموع می توان گفت که دو برنامه تمرین مقاومتی زمان بندی خطّی معکوس و موجی روزانه با شدّت و حجم برابر بر استقامت افراد غیر ورزشکار اثر یکسانی دارد به جز در عامل استقامت عضلانی پایین تنه که برنامه زمان بندی موجی روزانه نسبت به برنامه زمان بندی خطّی معکوس سازگاری بهتری را ایجاد می کند